Dat is wel even wennen als je sinds je diagnose met Parkinson altijd terughoudend bent geweest met het innemen van eiwitten en je nu enorme potten met eiwitpoeder voorgeschreven krijgt.
In het artikel over de eiwitcompetitie leggen we uit dat er een goede reden is om de Parkinson medicatie op een ander tijdstip in te nemen dan de maaltijd. De reden is: als innemen van medicatie en de maaltijd eten te dicht bij elkaar komt EN er is een aminozuren tekort in het lichaam, dan wordt de L-Dopa niet meer door het lichaam als medicijn herkend, maar wordt het gewoon gebruikt als bouwstof voor welke functie dan ook.
Het effect van (on)voldoende eiwitten en aminozuren
Langdurige tekorten aan aminozuren ontstaan door verhoogd verbruik (ontsteking), verminderde inname (te veel koolhydraten) en verminderde opname (verkeerde darmflora). Deze factoren zorgen zonder twijfel voor een tekort aan aminozuren.
Dit veroorzaakt stoornissen aan alle functies. Het begint vaak met de aanmaak van energie en de ontgiftingsfunctie. Vervolgens kunnen er ziektebeelden ontstaan van het bewegingsapparaat, het immuunsysteem en het centrale zenuwstelsel. Bij vrijwel iedereen met Parkinson is dit het geval.
Maar wat er gebeurt als er wél voldoende eiwitten in het lichaam zijn? Wat als de zogenoemde aminozurenpool goed gevuld is? Dan kunnen alle functies die het lichaam in balans houden gewoon plaatsvinden.
Wat doen aminozuren?
Waarvoor gebruikt het lichaam nu eigenlijk die afzonderlijke aminozuren?
- Het zijn belangrijke bouwstenen van eiwitten (opbouw van bloed, spieren, hersenen hormonen en enzymen).
- Ze zijn belangrijk voor de aanmaak van neurotransmitters, voor de prikkeloverdracht in de hersenen. Belangrijke groepen neurotransmitters zijn:
- Dopamine (nor)adrenaline, gemaakt uit het aminozuur tyrosine, zorgt voor alertheid.
- Serotonine, gemaakt uit het aminozuur tryptofaan, zorgt voor ontspanning en slaap.
- Ze zijn belangrijk voor het ontgiftigen in de lever. De zwavelhoudende aminozuren cysteïne, methionine en taurine zijn hiervoor de bouwstenen.
- Het ontgiften van de hersenen. Vooral de neuronen in de hersenen bevatten een hoog aantal mitochondriën. Hierdoor zijn ze extra gevoelig voor aanvallen van de vrije radicalen op het buitenste membraan van de mitochondriën. De aminozuren zijn voorlopers van antioxidanten en met name de aminozuren glutamine en glutamine zuur zijn de voorlopers van de allerbelangrijkste antioxidant: glutation. Een actief anti-oxidant wordt gezien als ontgifting.
- Vrije radicaalvanger, vooral de aminozuren cysteïne en glutathion zijn bekend vanwege hun sterke rol als vrije radicaalvangers.
- De aminozuren zorgen voor het transport van vetzuren door het celmembraam.
Behoefte aan eiwitten
Hoeveel eiwitten een persoon nodig heeft, hangt af van factoren als groeifase, training, ziekte en leeftijd. Als het lichaam gezond is, dan is 20-30% energie afkomstig uit eiwitten voldoende. Afhankelijk van de leeftijd komt dit neer op 1 gram per kilo lichaamsgewicht.
Het lichaam heeft nauwelijks opslagmogelijkheid aan eiwitten, de belangrijkste bron is het spierweefsel. Veel mensen met Parkinson hebben spierweefsel verloren en willen niet nog minder spierweefsel. Daarom is het belangrijk om dagelijks voldoende eiwitten te eten.
Eiwitrijke voeding is met name essentieel wanneer het lichaam weer begint met herstel. Denk dan aan 2 gram eiwit per kilo lichaamsgewicht. Zolang er voldoende goede vetten en niet-geraffineerde koolhydraten gegeten worden, kan er eigenlijk tijdens een herstelperiode geen sprake zijn van een eiwitplafond.
Als je begint met het Grip op Parkinson programma, sta je aan het begin van een stevig herstelproces. Vandaar de grote potten met losgeknipte aminozuren om alle tekorten aan te vullen. Dit ondersteunt je bij het verbeteren van je energieniveau en ontgiftingsfunctie.